موعظه منافقان (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با موعظه منافقان معرفی می‌شوند. ۱ - موعظه توسط پيامبر اسلامپیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، موظّف به موعظه منافقان نادم، از مراجعه به طاغوت: «وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُوداً • أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً؛و هنگامى كه به آنها گفته شود، به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر بيائيد، منافقان را مى‌بينى كه از قبول دعوت تو اعراض مى‌كنند. آنها كسانى هستند كه خدا آنچه را در دل دارند مى‌داند، از (مجازات) آنها صرف نظر كن، و آنها را اندرز بده و با بيانى رسا نتايج اعمالشان را به آنها گوشزد نما.» ۲ - موعظه‌ناپذیری منافقانمنافقان، عناصرى نصيحت‌ناپذير: ۱. «وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ؛و هنگامى كه به آنها گفته شود، در زمین، فساد نكنيد مى‌گويند ما فقط اصلاح كننده‌ايم.» ۲. «إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ • وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ؛ هنگامى كه منافقان نزد تو مى‌آيند مى‌گويند ما شهادت مى‌دهيم كه حتما تو رسول خدايى- خداوند مى‌داند كه تو قطعا رسول او هستى- ولى خداوند شهادت مى‌دهد كه منافقان دروغگو هستند.هنگامى كه به آنها گفته شود بيائيد تا رسول خدا براى شما استغفار كند سرهاى خود را (از روى استهزا و کبر و غرور) تكان مى‌دهند، و آنها را مى‌بينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تکبر مى‌ورزند.» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۴۸، برگرفته از مقاله «موعظه منافقان». |